Vital en Elsie Handali-Verstraete schonken hun verzameling bij testament aan de Koning Boudewijnstichting. Ze bouwden een collectie op met grote namen als Jane Graverol, James Ensor, René Magritte, Léon Spilliaert en Constant Montald. Door deze genereuze schenking aan de Stichting wil het echtpaar hun collectie met zo veel mogelijk mensen delen. De werken zullen een plaats krijgen in Mu.ZEE in Oostende, het Museum van Elsene, het Museum van Verviers en het Museum voor Schone Kunsten van Charleroi.
Een eclectische verzameling
De collectie Handali-Verstraete bestaat uit drie delen. Het eerste deel bestaat uit een indrukwekkende verzameling kunstwerken uit de 19e en 20e eeuw, van traditionele stillevens tot complexe surrealistische composities, met werken van Belgische kunstenaars zoals Jane Graverol, James Ensor, René Magritte en Léon Spilliaert. Het tweede deel omvat oude kunstwerken met originele werken uit de 17e tot 19e eeuw, waaronder religieuze voorstellingen en jachtscènes, en kopieën van beroemde schilderijen. Het derde deel bevat diverse religieuze en spirituele kunstobjecten, zoals Russische iconen, beelden van de Maagd Maria, en Aziatische objecten zoals bronzen beelden van de godin Kannon en Boeddhabeelden.
De drie gratiën van Constant Montald
Tot deze indrukwekkende collectie behoort o.a. een monumentaal schilderij van Constant Montald: De drie gratiën. De schilder hanteert hier de klassieke iconografie van de drie gratiën, teruggrijpend naar een fresco uit Pompeï, met een tegenstelling tussen frontaal en op de rug geziene vrouwen. Ook de setting in een idyllisch bos rond een bron of fontein valt binnen die klassieke iconografie. Alleen de over elkaar geslagen armen uit de traditionele voorstelling ontbreken. Bijna speels en uiterst decoratief krullen de boomstammen rond de centrale scene. Het thema van de drie gratiën heeft een lange pedigree in de kunstgeschiedenis; ook Rafaël, Rubens en Permeke brachten dit onderwerp in beeld. De sociale thematiek uit Montalds vroegere oeuvre, zoals de survival of the fittest van strijdende ruiters uitgebeeld in De menselijke strijd uit 1885, maakt hier plaats voor een idealiserende voorstelling met de focus op schoonheid en sereniteit, eigen aan de thematiek van de gratiën als muzen en inspiratoren van creativiteit. Door de gehanteerde stijl en de overeenkomst in thematiek kan dit ongedateerde schilderij in verband worden gebracht met Montalds De vijf gratiën (Brussel, KMSKB, inv. 10607) uit 1931.