Het heengaan van baron Francis Bonaert (1914–2012), die zich zijn hele carrière lang heeft ingezet voor het erfgoed, is een groot verlies. Hij werd in Kortrijk geboren in 1914 en studeerde architectuur aan Sint-Lucas in Brussel. Hij ontwierp een aantal moderne gebouwen, zoals het Beneluxpaviljoen op Expo 58, maar voelde zich al met al meer aangetrokken tot het patrimonium uit het verleden. Als architect van de Commission des Monuments Sites et Fouilles van het Waalse Gewest heeft hij in belangrijke mate bijgedragen aan het behoud van talloze, intussen beschermde monumenten.

Francis Bonaert had twee passies: fotografie en het domein van Freÿr. In zijn diepste wezen was hij een kunstenaar (eigenlijk wou hij filmregisseur worden) en door de fotografie wist hij zijn artistiek talent ten volle te ontplooien. En dan was er het domein van Freÿr, waar hij woonde en waarin hij heel veel van zichzelf heeft geïnvesteerd, maar waar hij bovenal zijn kinderen en kleinkinderen de liefde voor het domein heeft meegegeven en de wil om het in al zijn schoonheid te behouden.

Door een schenking creëerde Bonaerts zwager, graaf de Laubespin, in de schoot van de Koning Boudewijnstichting het Fonds Laubespin-Lagarde met de bedoeling het domein van Freÿr voor het nageslacht te bewaren. De Stichting deelt in het verdriet van de familie en zal alles in het werk blijven stellen om de nakomelingen van baron Bonaert te steunen in hun voornemen om het domein te beschermen en op te waarderen.

Momenteel lopen er in dit verband twee projecten. Het eerste is een studie die op initiatief van de eigenaars werd opgestart en waarmee beoogd wordt de CO2-emissie op het domein tot een minimum te beperken. Het tweede is een naslagwerk over het domein van Freÿr, dat zal worden voorgesteld in de zomer van 2013, naar aanleiding van een tentoonstelling in het Musée des Arts Anciens du Namurois – Trésor d’Oignies.