Dankzij verschillende Fondsen werden weer enkele belangrijke elementen uit ons erfgoed bewaard, die onze publieke collecties zullen verrijken.
Het Museum van Seneffe krijgt er een zeldzaam stuk zilversmeedkunst bij
Het Fonds Comte Thierry de Looz-Corswarem kocht onlangs een prachtig kunstwerk aan dat voortaan deel uitmaakt van de collecties van het Museum voor Edelsmeedkunst van het Kasteel van Seneffe. Het gaat om een zilveren presentatieschotel die in 1679-1680 werd vervaardigd in Doornik. De schotel werd geschonken ter gelegenheid van een doop en is versierd met gestileerde schelpen, anjers, tulpen, pioenen en narcissen. Van dit type schotel zijn er nog oudere voorbeelden bekend uit de streek rond Antwerpen met, zoals hier, bloemenversieringen of mythologische taferelen. Toch is deze schotel zeer bijzonder. De Doornikse edelsmeedkunst uit de 17de eeuw is immers vrij zeldzaam en weinig vertegenwoordigd in onze musea. Van de schotel bestaat er trouwens geen enkel bekend equivalent voor Doornik. Hem opnemen in de publieke collecties was dan ook een buitenkans die het Fonds met beide handen aangreep.
Een tafelbel van Nicolas Wodon uit Namen
Het Fonds Pierre François Tilmon heeft verschillende opdrachten, met name de aankoop, bewaring en restauratie van het roerend cultureel erfgoed in de Naamse musea. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat het Fonds interesse had voor deze tafelbel van Nicolas Wodon. Dit soort object mag dan al niet echt uitzonderlijk zijn, dat het vervaardigd werd in Namen, verklaart wel de zeldzaamheid ervan! Het is van de hand van Nicolas-Joseph Wodon (1710-1785), een edelsmid die later decaan werd en vervolgens geldwisselaar voor de Naamse magistratuur. Nadien werd hij benoemd tot heer van Sorinne-la-Longue. Deze tafelbel, die door hem zou zijn vervaardigd, dateert uit de periode 1770. Het Fonds Pierre François Tilmon kocht het voorwerp aan voor het museum Groesbeeck de Croix in Namen.
Een uiterst rijk muziekfonds van Jean Warland
De belangrijke rol van de Belgen in de geschiedenis van de Europese jazz wordt vandaag onderschat. Hun bijdrage is nochtans niet te verwaarlozen, zoals de carrière van accordeonist en contrabassist Jean Vanden Heuvel (1926-2015), bijgenaamd “Jean Warland”, illustreert. Warland was in de 20ste eeuw de absolute Belgische nummer één van de jazzcontrabas, en speelde mee in diverse orkesten die de geschiedenis van de Europese jazz hebben bepaald. Heel zijn carrière lang wilde hij zijn passie voor jazz doorgeven aan de jonge generaties. Na zijn recente overlijden besliste het Erfgoedfonds om zijn atelierfonds over te nemen. Het zal ondergebracht worden bij de collecties van het Muziekinstrumentenmuseum (MIM) in Brussel.