Deze geraffineerde faiences zijn bijzonder: ze zijn van hoge kwaliteit en vervaardigd tijdens het kortstondige bestaan van de Manufacture impériale et royale d’Arlon. Elk stuk is een knap staaltje Aarlens vakmanschap. Dankzij de aankoop door het Fonds Marcel Van Rooy – Elise De Smet kan het publiek ze vandaag bewonderen in het Gaspar Museum in Aarlen, op een boogscheut van hun productieplaats.
Manufacture impériale et royale d’Arlon
Deze bijzondere set bestaat uit enkele representatieve faiences van de Manufacture impériale et royale d’Arlon. Deze faiencefabriek werd in 1781 opgericht door een voormalige arbeider van de Faïencerie Boch in Septfontaines (het huidige Villeroy & Boch in Luxemburg). Gesterkt door het commerciële succes van zijn vorige werkgever, besluit de Weense schilder Ignace Kryhuber om zijn eigen bedrijf te beginnen. Bij de opstart in 1781 heeft Kryhuber noch de middelen noch de tijd om zijn eigen arbeiders op te leiden en dus ronselt hij mensen bij Boch. Zij nemen bovendien in het geheim gietvormen, grondstoffen en kleurmengsels mee.
Aarlense faience
In het begin kopieert de manufactuur in Aarlen de populaire witte faiences met blauw decor van zijn bekende concurrent Boch. De meerderheid van de 19 stukken uit deze collectie is daarvan een mooi voorbeeld. Ze zijn onder meer gedecoreerd met Chantilly-takjes, Lodewijk XVI-slingers en korenbloemen. Maar de faiencefabriek in Aarlen beperkt zich niet tot imitaties. Ze creëert ook eigen decoraties, bv. een decor met grote gele en groene eikenbladeren, waarvoor ze later bekend zal worden. Vier faiences van deze set zijn met dit decor versierd. Deze kwaliteitsstukken zijn stille getuigen van de tafelkunst van de toenmalige burgerij en van het Aarlense vakmanschap.
Zeldzaam en gegeerd vaatwerk
Ondanks de hoge afgeleverde kwaliteit zou de faiencefabriek van Aarlen maar zo’n twintig jaar bestaan. In 1785 gaan er bij de brand in de stad veel productiemiddelen verloren en de fabriek herneemt haar activiteiten pas in 1790. De productie valt bovendien regelmatig stil, onder meer bij de invasie van Franse revolutionaire troepen. Door de vele toeleverings- en productieproblemen kan de fabriek het hoofd uiteindelijk niet langer boven water houden en sluit ze definitief de deuren. Door het kortstondige bestaan van de fabriek in Aarlen, de geringe productie en de hoge ouderdom van de stukken zijn deze faiences erg gegeerd en moeilijk te vinden.
Publiek toegankelijk
Dankzij de aankoop door het Fonds Marcel Van Rooy – Elise De Smet kan het grote publiek deze zeldzame en kostbare faiences vandaag bewonderen in het Gaspar Museum in Aarlen, op een boogscheut van de productieplaats. Het Fonds Marcel Van Rooy – Elise De Smet, beheerd door de Koning Boudewijnstichting, steunt de aankoop en conservatie van kunstwerken in faience en porselein voor de keramiekcollecties van de Belgische musea