Verzameling antieke beelden

Kunstverzamelaars Lydie Misguich en Paul Hadermann schonken deze archeologische stukken aan de Koning Boudewijnstichting om ze te vrijwaren voor de volgende generaties en ze voor iedereen toegankelijk te maken. Op hun verzoek worden de werken tentoongesteld in het Koninklijk Museum van Mariemont. Het gaat om acht hoogwaardige archeologische stukken, waaronder drie uit de Grieks-Romeinse periode en vijf Egyptische archeologische objecten.
 

Grieks-Romeinse antiquiteiten

De Grieks-Romeinse periode wordt vertegenwoordigd door drie bronzen votiefbeeldjes van minder dan 15 cm. Ze zijn dateren uit de eerste eeuwen n.C. Een beeldje komt uit Romeins Gallië en stelt Mercurius voor, de boodschapper van de goden. Het lichaam is prachtig vormgegeven en de ogen zijn met zilver ingelegd. Daarnaast is er een hoofd – wellicht van de god Mars – met wijd opengesperde ogen en een soort Attische helm. Een ander beeldje toont Venus met een spiegel, in de typische stijl van het oostelijke deel van het Rijk, eveneens met zilveren inleg. Dankzij het kapsel, dat kenmerkend is voor de mode onder de heerschappij van keizerin Faustina de Jongere, echtgenote van Marcus Aurelius, kunnen we het beeldje in de 2e eeuw n.C. plaatsen. De uitgestrekte hand in combinatie met de andere hand die enkele haarlokken vasthoudt en de algemeen soepele houding maken dit werk tot een schoolvoorbeeld uit de wijdverspreide iconografie van voorstellingen van Venus die in Romeins Dacië (het huidige Roemenië) werden gevonden.
 

Egyptische antiquiteiten

De schenking omvat tevens vijf Egyptische archeologische objecten. Het meesterwerk van de collectie is zonder twijfel een sculptuur in granodioriet van het hoofd van een hoogwaardigheidsbekleder uit het Nieuwe Rijk, wellicht uit de 18e dynastie. Dit portret, gerealiseerd tijdens de heerschappij van Amenhotep III, herneemt alle codes van een tijdperk waarin het gelaat zachter en zelfs jonger werd voorgesteld. We zien geen enkele spanning tussen het materiaal (hier het granodioriet met al zijn nuances en subtiliteiten) en de vormgeving van dit gelaat, ooit wellicht vergezeld van een lichaam in de vorm van een kubus (typologie voorbehouden voor priesters en hoge functionarissen). Dit werk heeft ook een interessante geschiedenis. Zo zou het oorspronkelijk, tegen het einde van de 19e eeuw, hebben toebehoord aan de bekende egyptoloog Gaston Maspero, die het aan zijn nabestaanden naliet. Op het deksel van een canope (een urn waarin een gemummificeerd orgaan van de overledene werd bewaard) staat de Egyptische god Amset, kind van Horus en beschermer van de lever. Dit object in terracotta dateert van de 18e-19e dynastie (tussen 1552 en 1186 v.C.). Tot de collectie behoren tevens drie merkwaardige Egyptische bronzen beeldjes. Een beeldje van Osiris, weliswaar Laat-Egyptisch met een datering omstreeks de 26e dynastie (711-332 v.C.), toont een interessante en complete afbeelding van de god met de koninklijke en goddelijke ‘atef’. Deze kroon is een combinatie van de hoge mijter uit Opper-Egypte, versierd met zijn beschermende cobra, met struisvogelveren aan de zijkanten en twee horizontale ramshoorns. De Egyptische farao droeg zelf deze kroon tijdens bepaalde rituelen. Het bronzen beeldje van de god Bes was oorspronkelijk verwerkt in het handvat van een sistrum. Deze god was misschien geen adonis, maar werd erg geprezen voor zijn apotropaeïsche rol. Door de associatie met een muziekinstrument dat tijdens de cultus van Hathor werd gebruikt, voegde hij een extra bezwering toe aan de dreiging van de overstromingen van de Nijl. Ook het beeldje van Isis dateert uit de Laat-Egyptische periode. We zien hier een chronologisch kenmerkende voorstelling van de godin die haar zoon Horus (ontbreekt in dit exemplaar) de borst geeft. Dit soort votiefbeeldjes werd in speciale heiligdommen aanbeden voor een goede gezondheid en voorspoed.
 

Overdracht van een collectie

Lydie Misguich, een wereldvermaarde experte in de Byzantijnse cultuur, en Paul Hadermann, lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, waren allebei hoogleraar aan de Vrije Universiteit van Brussel. Hun passie voor kunst en verzamelen bepaalde het ritme van hun leven. De collectie die het echtpaar doorheen de jaren heeft verzameld, combineert oprechte liefde voor de werken met topkwaliteit en een zorgvuldige kennis van de geschiedenis van elk stuk. Het echtpaar Hadermann-Misguich besloot om via hun Fonds deze acht archeologische objecten aan de Koning Boudewijnstichting te schenken. De verfijnde beeldjes stonden vroeger thuis in hun woonkamer, maar nu kan iedereen ervan genieten in het Koninklijk Museum van Mariemont.