In tegenstelling tot de meeste gildenbreuken werd dit exemplaar, op één onderdeel na, volledig gelijktijdig ontworpen en uitgevoerd. Norbert van Voorspoel, heer van Herenthout, en zijn vrouw schonken namelijk een nieuwe breuk aan de schuttersgilde. Ze moest de vorige waarschijnlijk vervangen, mogelijk omdat de breuk te overladen was met talrijke schildjes in verschillende vormen, ofwel omdat de breuk te beschadigd was.
De afmetingen van de breuk zijn indrukwekkend en geven een idee van de monumentaliteit van het geheel: de totale lengte bedraagt ongeveer 107 cm. De ketting bestaat uit 13 identieke cartouches die alterneren met de attributen van de gilde: de gekruiste handbogen met pijlenkoker. De namen van de opeenvolgende gildekoningen en de jaartallen van hun koningsschieting zijn er in gegraveerd. Op de grote cartouche zijn sint Sebastiaan, de patroonheilige van de handboogschutters, en sint Pieter, de patroonheilige van de parochiekerk van Herenthout, afgebeeld. Onderaan deze plaat werd later een tweede plaat gesoldeerd met het alliantiewapen van de familie Sandelyn-Garrida Pardo. De kwaliteit van het drijfwerk moet hier echter zwaar onderdoen. Een 19de-eeuws Belgisch of Nederlands meesterteken in ruitjespatroon bevestigt dat deze plaat van een andere hand is. De andere grote plaat, helemaal onderaan de ketting, beeldt eveneens een alliantiewapen af: deze van Norbert van Voorspoel die in 1713 zijn nicht Livine van Voorspoel huwde.
Petrus Van Eesbeeck is de maker van het stuk. Hij behoort tot een bekende familie van zilversmeden, maar van hem was tot nu toe alleen tafelzilver en religieus zilver gekend. Bij de recente restauratie van de breuk werden drie merken ontdekt op de cartouche van Voorspoel:
- Een klimmende leeuw in een schild en het Sint-Michielshoofdje voor Brussel
- Het monogram PVE voor de zilversmid Petrus van Eesbeeck
- De jaarletter ontbreekt, maar dank zij een opschrift met het jaar 1740, kan de breuk gedateerd worden
Deze gildenbreuk was spoorloos sinds de Tweede Wereldoorlog, maar in 2004 schonk barones Monique della Faille hem aan de Stichting. Zo wou ze bereiken dat de breuk voor de volgende generaties behouden zou blijven en toegankelijk zou worden voor het grote publiek. De gildenbreuk werd vervolgens toevertrouwd aan DIVA in Antwerpen en past perfect in diens collectie folklorezilver.
Publicatie 'Gildenbreuk van Reynegom. Schenking della Faille d’Huysse.'
Website DIVA - Museum voor Edelsmeedkunst, Juwelen en Diamant Antwerpen
